'Bout time

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):DobroJean
Label(s):Via Records
Label code:9921032
Releasedatum:1999
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):blues

Track-info
1.Sting jive
2.Once upon a time
3.Nobody knows
4.Big & open world
5.Let it go
6.It couldn't be
7.Oh my oh my
8.Ladybird calling
9.As long as I get mine
10.Sleep around hang around
11.Hear my train pounding
12.'Bout time I'd let you know
13.All pain & no gain
14.Better than before
15.Terraplane Blues

Perscommentaren

Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Gitarist/zanger Jan Oelbrandt gaat terug naar zijn wortels: een gitaar, een stem, een podium... that's all it takes. Hij bespeelt een bijwijlen vergeten instrument: de resonatorgitaar, beter gekend als Dobro. Net zoals de pioniers uit vervlogen tijden gebruikt hij een bottleneck om de blues te vertolken.
Jan Oelbrandt verdiende zijn sporen in andere genres zoals rock, pop, jazz en texasblues. Maar dit is geen zijdelings "project": het is een passie die nu gestalte krijgt in de solo-performance.
Steunend op de rijke historiek van de (zwarte) country-blues, vertolkt DobroJean zijn songs met een passie en gedrevenheid die nauwelijks een gelijke vindt in de Lage Landen. Of het nu gaat over interpretaties van klassiekers, of om eigentijdse originals, altijd is er die soort van eerlijkheid aanwezig die eigen is aan de solo-act.
Jan Oelbrandt studeerde jazz en lichte muziek aan het Conservatorium in Gent . Dat dit geen afbraak doet aan zijn authenticiteit hoort u op zijn eerste cd " 'bout time", die gereleased werd op 30/4/99. DobroJean kreeg voor deze eerste cd de steun van Wigbert, Roland, Pascale Michiels en Patrick Riguelle.

Mijn Mening

Een man en een gitaar (zo'n blikken geval), hier en daar een mondharmonica, een tweede stem of een oude bluesheld in de ondersteuning .. 15 songs. Wat meer valt er te zeggen?

Bijvoorbeeld dat deze CD bulkt van de sfeer, meer zelfs, dat deze cd bijna geheel uit sfeer is opgetrokken (in casu: stoffige vlaktes in de Mississippi delta, stoffige landwegen, stoffige pick-ups, en stoffige zangers met een blikken gitaar).
Bijvoorbeeld dat 14 van de 15 songs eigen composities zijn, en dat je je voortdurend loopt af te vragen of het geen covers zouden zijn. Sterk - of zo voor de hand liggend?
Bijvoorbeeld dat vergelijkingen met mensen als Chris Whitley (uit de periode van "Living with the law"), Daniel Lanois of Ry Cooder Dobrojean wellicht niet ongevallig zouden zijn, maar wat mij betreft toch iets te hoog gegrepen.
Bijvoorbeeld dat de zang nergens storend is, maar toch de zwakke schakel in het product "DobroJean" vormt: die is mij wat te jong, te "wit", te proper.
Bijvoorbeeld dat de songs "Sting Jive", "Nobody Knows", "Big & Open World", "All Pain & No Gain", "As Long As I Get Mine" en vooral "Better than before" voor mij de sterkste zijn.
Bijvoorbeeld dat er op elke straathoek van New Orleans wellicht een muzikant zit met evenveel talent als DobroJean, maar dat die in de States wellicht nooit een platencontract zou versieren. En dat het een onrechtvaardige wereld is.
Of waarom ook niet : dat "'bout Time" mij in het begin helemaal niet kon overtuigen, maar dat deze indruk na ettelijke luisterbeurten behoorlijk is omgezwaaid.

gd'h in Rif-Raf : "Op "Big Open World" benadert DobroJean het knisperige snarenspel van Mississippi John Hurt en op het titelnummer zit hij dan weer op dezelfde golflengte als John Hammond. Toch geen onaardige referenties! De plaat mist wel de spankracht om 15 songs te boeien."
- P.V.D. in Weekend Knack "Een verdienstelijk debuut."
- Jempy Samyn in Stage: "Met deze schitterende debuut-solo-cd brengt DobroJean ... rechtstreeks een stukje Mississippi in je huiskamer. Zijn opgeblonken dobro klinkt zoals een echte reso-gitaar moet klinken, nl. als een ketel. Met de snaren mijlenver van de arm verwijderd, is het duidelijk heerlijk sliden met de bottleneck over deze "wheeping strings of blues-harmony"."
- Metro (De Morgen) : "Een doorvoeld en integer debuut van een muzikant die de Amerikaanse roots goed heeft verteerd" (***1/2)

(Auteur: Dirk Houbrechts)