Zoeken

Trefwoorden | Uitgebreid zoeken

Met het overlijden van Luc Brewaeys ten gevolgde van kanker verliezen we één van de bekendste Vlaamse componisten uit het klassiekhedendaagse muzieklandschap. Brewaeys, geboren in 1959 te Mortsel, laat een groot en gevariëerd oeuvre na, volledig gebaseerd op het spectralisme. Hiervan zijn de grote aandacht voor klankkleur en harmonische homogeniteit principes die hij vanaf 1983, wanneer hij de filmmuziek voor Het raadsel van de Sfinks componeerde, consequent begon toe te passen.

Na zijn studies bij André Laporte, Franco Donatoni en Brian Ferneyhough ging Brewaeys algauw zijn eigen weg en ontdekte hij het spectralisme van onder andere Gérard Grisey. Hij schreef tientallen composities op bestelling voor binnen- en buitenland en was een graag geziene gast op festivals van hedendaagse muziek. Zo bestelde het Transitfestival van 2012 nog een compositie (Fêtes à tensions : (les) eaux marchent) dat nog datzelfde jaar in wereldpremière ging. 

Brewaeys componeerde tientallen werken waaronder zijn acht symfonieën, diverse strijkkwartetten en zijn vele composities voor solohoutblazers. Brewaeys persoonlijke humor vinden we ook terug in talloze titels. Zo gebruikte hij de laatste jaren vaak de namen van single malt whiskey’s. Tussen 2002 en 2005 orkestreerde hij de twee volledige boeken Preludes voor piano in opdracht van deFilharmonie, die deze daarna integraal opnam. 

Hij won talloze prijzen met zijn composities waaronder de eerste prijs in "Prix de Musique Contemporaine du Québec" voor zijn volledige oeuvre in 1988, de SABAMprijs in 1990 en kreeg in 2011 nog de eer om het opgelegde werk voor de befaamde Koningin Elisabethwedstrijd te componeren (al werd het te moeilijk bevonden voor de kandidaten). 

Luc Brewaeys bleef tot het einde een gezellige persoonlijkheid met een fantastische humor en bleef componeren tot aan zijn dood.