Les Pantalons

Categorie:ensemble (vocaal-instrumentaal)
2009
Genre(s):romantiek
Huidige/voormalige leden:An Van Laethem, Aline Hopchet, Géry Dumoulin, Véronique Rubens, Sophie Dury

Korte beschrijving

Les Pantalons, een ensemble dat 19de-eeuwse bal- en salonmuziek (romances, quadrilles, walsen, polka's) speelt op historische instrumenten (flageolet, cornet à pistons en pianoforte).

Biografie

Samenstelling:  Aline Hopchet (flageolet), An Van Laethem (viool), Géry Dumoulin (cornet à pistons), Veronique Rubens (pianoforte) en occasioneel Sophie Dury (sopraan)

Het ensemble Les Pantalons dankt zijn ietwat frivole naam aan de eerste figuur van de quadrille. Aanleiding hiervan was de toestemming van koning Louis-Philippe om pantalons te dragen tijdens officiële bals in plaats van de gebruikelijke kniebroek en witte kousen. Dit, tot aanvankelijk grote hilariteit van zijn genodigden. Er wordt verteld dat de dirigent Vincent deze nieuwe kledingcode een handje wou toesteken door de ‘chaîne anglaise’ te herdopen tot ‘Pantalon’… Maar aangezien men de ‘Pantalon’ reeds vóór de Franse revolutie terugvindt en dat hij de quadrille al sinds het Consulaat opent, zou dit maar een legende zijn. Hoe dan ook, de term ‘Pantalon’ wordt nauw verbonden aan de quadrilles.

Les Pantalons willen deze bal- en salonmuziek weer tot leven te brengen aan de hand van eigentijdse arrangementen voor kleine bezetting.

 Les Pantalons is een typisch ensemble tijdens de Julimonarchie (1830-1848). Vroege romantiek, een tijd waarin bals en veel dansmuziek heel veel gespeeld en gecomponeerd werd..
In die tijd is de dansmuziek overal te horen : ze weet grote hartstochten te ontketenen en is een commerciële wonderformule voor vele opportunisten. Dit repertorium vertegenwoordigt voor muziekuitgeverijen een groot deel van de markt. De dansmuziek wordt uitgegeven en gearrangeerd voor verschillende instrumenten of instrumentencombinaties : piano, viool, strijkkwartet, dwarsfluit, flageolet, cornet à pistons, gitaar, harp, ophicléide, enz. Grootse dansmanifestaties brengen indrukwekkende orkesten samen, zoals het orkest van Musard, terwijl de burgerlijke salons en kleinere bals zich tevreden stellen met kleinere ensembles. Beetje bij beetje ontstaat er een standaardbezetting, zeer vaak terug te vinden in de muziekdrukken van die tijd : piano, viool dwarsfluit, flageolet en een cornet à pistons. De piano vormt de basis van het ensemble, terwijl de andere instrumenten; in functie van de beschikbare muzikanten, maar ook afhankelijk van de verschillende kleuren en schakeringen die de uitvoerders verkiezen; ‘ad libitum’ kunnen gebruikt worden.