Dust

Type:EP
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Oaktree
Label(s):PIAS Belgium
Label code:PIASB382CD / 941.B382.020
Releasedatum:05.02.2016
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):electronica
Taal:Instrumentaal

Track-info

1.Late bloomer
2.Calm on the surface
3.A little tenderness
4.Encounter (With Pieter Nooten)
5.Things of glass
6.Unsettle
7.And leave me alone

Perscommentaren

"Oaktree manipuleert zijn sampler en laptop zoals een impressionist verf en penseel hanteert: veel effect met weinig middelen. Neem 'a little Tenderness'. meer dan een aarzelende beat, elektronisch geritsel en een repetitief gitaarmotiefje is het niet, maar elke keer als we het horen, valt de wereld stil." (..) "Eén enkele opmerking: wij waren klaar voor een album." (****)
Pieter Coupé, De Morgen, 10.03.2016, p.22

"De beste electronicaproducers zijn gevoelig voor de manier waarop het menselijke oor klanken waarneemt: een stoffige veldopname doet anders aan dan hyperdigitale softwareklanken. Ze triggeren dus erg verschillende emoties." Op zijn tweede minialbum Dust bespeelt de Antwerpse klankentapper Oaktree dat soort nuances op briljante wijze." (...) "Een wonderlijke melange." (****)
Sasha Van der Speeten, De Standaard, 16.03.2016, p.D9

"In tegenstelling tot debuut-ep ‘Chapters’ klinkt ‘Dust’ een pak ingetogener en ontpopt Oaktree zich nog verder tot soundscape-architect. Adriaan de Roover is zuiniger met zijn beats en z’n post-dubstep à la Burial maakt nu plaats voor minimalistische elektronica in samenspel met nog meer klassieke instrumenten. Op de track ‘Calm On The Surface’ hoor en voel je als het ware de beats gedijen over de golven van een zee. Duidelijke echo’s van Darkside zijn hier niet ver weg en ook de invloed van Nicolas Jaar zelf is gedurende het hele album duidelijk aanwezig. De grenzen tussen akoestische en elektronische muziek vervagen niet alleen, maar worden meermaals doorbroken. 'Encounter' is een mooi voorbeeld van de versmelting tussen Oaktrees elektronische hartslag en de piano en strijkers die gedurende het hele nummer centraal staan. Gelukkig loop je als luisteraar niet verloren in al te abstracte soundscapes. De strijkers en harp in de laatste track ‘Leave Me Alone’ luiden het einde in van een spirituele trip die je meteen nog een keer wil meemaken. Of je dit al dansend doet of vanuit je zetel, beslis je zelf. Een ding is zeker: ‘Dust’ is ongetwijfeld een album dat stof doet opwaaien."
(ndk), RifRaf #272, februari 2016, p.22