Mother sings in front of the house
Track-info
| 1. | Song of forgiveness |
| 2. | Lonely kid |
| 3. | Mother sings |
| 4. | Groucho |
| 5. | Poor women and homos |
| 6. | A Romanian crowd |
| 7. | We won |
| 8. | Luitman |
| 9. | If you think that you may have |
Perscommentaren
"Manische samenzang, hink-stap-sprongritmes, gekke stemeffecten en weerspannige gitaren: ook op hun tweede plaat mijden The Germans de begane paden en slaan ze louter avontuurlijke zijwegen in." (...) "Blijkt dat The Germans niet alleen weerbarstig maar ook weergaloos kunnen zijn." (***1/2)
Pieter Coupé, De Morgen, 18.01.2013, p.10M
"op deze tweede reguliere plaat staan songs die zich messen zwaaiend op gang trekken, en alle hoeken van de kamer aantikken. Toch tonen de Gentse Duitsers dat er nog groei zit op hun avant-noiserock." (...) "The Germans doen niet aan songs, maar aan snijwondjes. En dat is prima, met een ritmesectie Shellac waardig, en koorgezang als sussend contrast. De Vlaamse Liars, misschien wel." (***)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 16.01.2013, p.47
"We kunnen er echt niet aan doen, maar bij het lezen van de naam The Germans dwalen onze gedachten steevast af naar de Tweede Wereldoorlog. In tegenstelling tot de troepen van Adolf Hitler lijkt de Gentse band met elke nieuwe plaat echter steeds minder de ambitie te koesteren om de wereld te veroveren. Stond hun debuut nog bol van geile - maar best wel radiovriendelijke - poprock, dan verraadde de daaropvolgende ep al meer de voorliefde voor tegendraadse krautmuziek. Ook nieuwe worp ‘Mother Sings In Front Of The House‘ is geen hapklare brok. Doet de psychedelische opener ‘Song Of Forgiveness’ nog vaag denken aan Animal Collective, dan surfen we vanaf iets voor halverwege (‘Groucho’) mee op één langgerekte, moeilijk bedwingbare krautgolf. Geen andere band trouwens die ons zo de stuipen op het lijf kan jagen: de spooky stem van zanger Jakob Ampe schurkt zich een plaat lang aan tegen beklemmende, aardedonkere ritmesecties en zorgt voor een van de meest ontoegankelijke platen van het jaar. Desalniettemin: aanrader!"
Ward Dupan, RifRaf #242, januari 2013, p.20
